Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe

Część kartograficzna i opisowa opracowania ekofizjograficznego podstawowego obejmuje:

1. rozpoznanie i charakterystykę stanu oraz funkcjonowania środowiska, udokumentowane i zinterpretowane przestrzennie w zakresie:
   1. poszczególnych elementów przyrodniczych i ich wzajemnych powiązań oraz procesów zachodzących w środowisku,
   2. dotychczasowych zmian w środowisku,
   3. struktury przyrodniczej obszaru, w tym różnorodności biologicznej,
   4. )powiązań przyrodniczych obszaru z jego szerszym otoczeniem,
   5. zasobów przyrodniczych i ich ochrony prawnej,
   6. walorów krajobrazowych i ich ochrony prawnej,
   7. jakości środowiska oraz jego zagrożeń wraz z identyfikacją źródeł tych zagrożeń;
2. diagnozę stanu i funkcjonowania środowiska, a w szczególności:
   1. ocenę odporności środowiska na degradację oraz zdolności do regeneracji,
   2. ocenę stanu ochrony i użytkowania zasobów przyrodniczych, w tym różnorodności biologicznej,
   3. ocenę stanu zachowania walorów krajobrazowych oraz możliwości ich kształtowania,
   4. ocenę zgodności dotychczasowego użytkowania i zagospodarowania obszaru z cechami i uwarunkowaniami przyrodniczymi,
   5. ocenę charakteru i intensywności zmian zachodzących w środowisku,
   6. ocenę stanu środowiska oraz jego zagrożeń i możliwości ich ograniczenia;
3. wstępną prognozę dalszych zmian zachodzących w środowisku, polegającą na określeniu kierunków i możliwej intensywności przekształceń i degradacji środowiska, które może powodować dotychczasowe użytkowanie i zagospodarowanie;
4. określenie przyrodniczych predyspozycji do kształtowania struktury funkcjonalno-przestrzennej, polegające w szczególności na wskazaniu obszarów, które powinny pełnić przede wszystkim funkcje przyrodnicze;
5. ocenę przydatności środowiska, polegającą na określeniu możliwości rozwoju i ograniczeń dla różnych rodzajów użytkowania i form zagospodarowania obszaru;
6. określenie uwarunkowań ekofizjograficznych, formułowanych w postaci wniosków z analiz, prognoz i ocen, stosownie do przedmiotu i skali sporządzanego planu zagospodarowania przestrzennego, które w szczególności obejmują:
   1. określenie przydatności poszczególnych terenów dla rozwoju funkcji użytkowych, a w szczególności: mieszkaniowej, przemysłowej, wypoczynkowo-rekreacyjnej, rolniczej, leśnej, uzdrowiskowej, komunikacyjnej, z uwzględnieniem infrastruktury niezbędnej do prawidłowego spełniania tych funkcji,
   2. wskazanie terenów, których użytkowanie i zagospodarowanie, z uwagi na cechy zasobów środowiska i ich rolę w strukturze przyrodniczej obszaru, powinno być podporządkowane potrzebom zapewnienia prawidłowego funkcjonowania środowiska i zachowania różnorodności biologicznej,
   3. określenie ograniczeń wynikających z konieczności ochrony zasobów środowiska lub występowania uciążliwości i zagrożeń środowiska oraz wskazanie obszarów, na których ograniczenia te występują.